Operacje otwartego rynku są jednym z najważniejszych sposobów prowadzenia polityki pieniężnej (innymi sposobami są: zmiana stóp procentowych banku centralnego lub rezerw obowiązkowych). Polegają one na zakupie albo sprzedaży przez bank centralny skarbowych papierów wartościowych na rynku międzybankowym.
Operacje otwartego rynku są sposobem kontrolowania przez bank centralny ilości pieniądza w gospodarce. Jest to instrument, za pośrednictwem którego bank centralny kontroluje też stopy procentowe.
Kiedy bank centralny skupuje bony skarbowe albo obligacje, płacąc za nie emituje pieniądz. W rezultacie zwiększają się depozyty banków komercyjnych w banku centralnym (ich rezerwy), a więc zwiększa się ilość pieniądza w gospodarce, a rynkowe stopy procentowe spadają. Odwrotnie dzieje się w przypadku sprzedaży bonów skarbowych przez bank centralny – wtedy ilość pieniądza w gospodarce kurczy się, a rynkowe stopy procentowe podnoszą się. Operacje otwartego rynku można podzielić na aktywne i bierne. Te pierwsze służą trwałej zmianie polityki pieniężnej, natomiast drugie mają na celu zniwelowanie skutków wpływu innych czynników na ilość pieniądza w gospodarce (np. jednorazowego wzrostu lub spadku ilości depozytów spowodowanego zmianą przepisów podatkowych). Popularną formą operacji otwartego rynku są tzw. operacje zakupu (sprzedaży) papierów skarbowych przez bank centralny z umową, że je odsprzeda (odkupi) po upływie krótkiego czasu np. 7 dni, 28 dni. Z angielska nazywa się je repo (reverse repo).
Przewagą operacji otwartego rynku nad innymi formami prowadzenia polityki pieniężnej jest dokładna kontrola banku centralnego nad ilością pieniądza. Operacje te są zatem elastyczne i precyzyjne. Można je prowadzić na małą albo dużą skalę, i łatwo dokonać korekty w przypadku błędu. Można je podjąć szybko - wystarczy instrukcja dla maklerów banku, aby dokonali odpowiedniej transakcji.
0 komentarze:
Prześlij komentarz